מיט 20 יאָר צוריק איז ניו־יאָרק, מיטן גאַנצן מזרח ברעג, אַױנגעהילט געװאָרן אין אַ פֿאַרפֿינסטערניש װאָס האָט געדויערט 3 טעג. אַ פֿאַלנדיקער בוים האָט אָפּגעריסן די דראָטן, אָבער מיר האָבן דאָס נאָך נישט געװוּסט. די װאָס האָבן ערשט איצט דורכגעמכט סעפּטעמבער 2001 האָבן זיך דערשראָקן, און אַלע פֿאַרשטײט זיך האָבן זיך געפֿילט צעדרײט און צערודערט. װאָס האָט דאָס צו טאָנ מיט פּיצאַ, װילט איר פֿרעגן. אָט דאָס! אַלע געשעפֿטן װאָס זײַנען אָפּגהענגיק אויף דער עלעצטריק האָבן געמוזט זיך פֿאַרשליסן. ןאָר די פּיצעריעס זענען געבליבן אָפֿן. די פּיצאַיאָלי האָבן געאַרבעט װי אַ ייִדענע ערבֿ־פּסח צו מאַכן גענוג פּיצאַ פֿאַר אַלע. נישט געקוקט אויף דעם װאָס דער חשק פֿאַר פּיצאַ איז
דעמאָלט געװען אומעלאַסטיש האָבן די פּיצאַיאָלי־חיל נישט געהעכערט די פּרײַזן!
יעדער אײנער פֿון אונדז האָט דעם חובֿ צו זײַן אַזוי גוט װי די פּיצאַיאָלי. דער טאָג איז לאַנג, די אַרבעט איז שװער, דער לוין איז קלײן און די מיטאַרבעטער זענען פֿויל (אָבער נישט די פּיצאַיאָלי) איך בין נישט מחובֿ צו ענדיקן די אַרבעט אָבער איך טאָר זיך פֿון איר ניט אָפּזאָגן
Twenty years ago, New York and the whole East Coast were plunged into blackout. A tree in Ohio had fallen on a power line, but we didn’t know that yet, and those of us still suffering PTSD from September 2001 were shaken up. Everyone was agitated and confused. What does this have to do with pizza You are thinking? This has everything to do with Pizza! Pizzerias were the only businesses not dependent on electricity. They stayed open and the pizza dudes were working like crazy to keep all the hungry New Yorkers fed. And even though demand was just about as inelastic as demand can get, the pizza dudes did not raise their prices. More crises are coming and some day every one of us will be given a chance to be as strong, fair, and helpful (and maybe even as gorgeous) as a pizza dude. Wait and listen for this opportunity. Seize it when it comes.
Photos by Fred Lyon from Waverly Root's Food of Italy. This might be the most influential book of my life.
