זאָגט'ץ אָפּ פֿאַרטױביעכץ

BQE and Belt Parkway, Bay Ridge, Brooklyn

זאָגט'ץ אָפּ פֿאַרטױביעכץ, זײַט'ץ מקבל־באַהבֿה טעפּעכער

אָפּזאָגן
Opzogn To fire, abjure, get rid of, say no to

פֿאַרטױביעכץ
Fartoybyekhts narcotics

מקבל־באַהבֿה זײַן
Mekabl-be-ahave zayn to accept with love, say yes to

טעפּעך
tepekh carpet, rug

This Has NEVER Happened Before (Chocolate Shortbread)

I am out of bittersweet chocolate!
I am out of semisweet chocolate
I am out of milk chocolate
I am out of unsweetened chocolate in usable form (I need to break up a ten-pound block)

I will have to replenish my stores, since as Sweetnicks will tell you, chocolate is one of nature's most powerful antioxidants.

I do have cocoa, which I used to make a batch of Maida Heatter's chocolate shortbread. This is also the dough I use to make chocolate homentashn (hamentashen), for which you will want to double the recipe.

Chocolate Shortbread (Adapted from Maida Heatter's Book of Great Chocolate Desserts)
2 cups (8 ounces) flour
1 cup confectioners' sugar
2/3 cup cocoa
8 ounces (1 cup, 2 sticks) cold sweet butter, cut into chunks
1 or 2 teaspoons vanilla extract
Heat the oven to 300f. Combine the first four ingredients in a processor and process to a fine meal. with the machine running, add the vanilla, and continue processing until the dough forms a ball. Roll the dough to about 1/2 inch thick (Heatter says no less than 1/2 inch, but I think you can make them a little thinner than that (for homentashn, you will roll them almost 1/4 inch thick))
Cut the cookies into circles, hearts, or wedges, and bake for about 25 minutes.

This recipe appeared in Yiddish here.
דער רעצעפּט גפֿינט זיך אױף ייִדיש דאָ

I should be ready to have at that block of unsweetened chocolate as soon as these are done.

Banana Man is My Hero

My five-borough bicycle tour was largely chocolate-fueled (I brought along some of this cake), and I roasted and salted some mixed nuts very early that morning, but I was especially glad to have one of these bananas in Astoria.

Not for nothing--If you season freshly roasted nuts with powdered salt, do not try to cool them by blowing on them, especially not if you just put in your new contact lenses. Yowch.

The Verrazano Bridge: Quanto è bello, quanto è caro

Chocolate Coconut Cake for Passover

I have been making this deeply-flavored and remarkably easy cake every peysekh for something like fifteen years. Two years ago, inspired by the miraculous Indira at Mahanandi, I decided to try this (and all my other coconut-related recipes) with freshly grated coconut, rather than the packaged shreds. The results are, if possible, even more delicious, and a little therapeutic coconut-smashing is just the thing after several weeks of frenzied peysekh-preparation. 

This recipe appears in Yiddish here.

The Lady’s Chocolate Coconut Cake

Preheat oven to 325

7 ounces (2 bars) Maestrani noblesse bittersweet chocolate, broken up

Shredded pulp from one coconut (about 9 ounces, or 2 1/2 cups) or 7 ounces dried shredded coconut

7 ounces sugar

7 egg whites

Prepare your coconut. Heat the oven to 375 (or, if you have something going in the oven, whatever temperature is needed). Pierce two of the three dots on the pointed end (a Phillips-head screwdriver is good for this), and drain out the coconut-water. Drink the water straight, or mix it with something. Warm the coconut in the oven for 20-25 minutes. Wrap the hot nut in a towel and smash it with a hammer. When it is cool enough to handle, pry the pulp from the shell. It will have a thin brown skin, which you may leave on for this recipe, but you may peel off the skin if you want to make perfectly white coconut milk, or something like that.

Grind the chocolate, coconut and sugar in a grinder or food processor. Place the mixture in a large bowl. In another bowl, beat the whites to snow. Fold the whites into the chocolate coconut mix. Pour into a 9 or 10 inch baking pan and bake until firm, about 45 minutes.

This is a wonderful cake. I am a little embarrassed to reveal how easy it is.

פּסחדיק שאָקאָלאַד־קאָקאָסנוס טאָרט

דער צענזוס 2

קאַריקאַטור פֿון פּאָנטש (Punch) 1891

(המשך פֿון אַ פֿריערדיקן בלאָג־אײנס)

דער אינטערװיו איז װײַטער געגאַנגען און איך האָב אָנגעהױבן פֿילן זיך אַ ביסל אומבאַקװעם. דער צענזוס־צײלער װײסט שױן צו פֿיל.

שפּעטער איז ער געקומען צו אַ פֿראַגע מיט װאָס איך בין געװען זײער צופֿרידן׃

–צי רעדטסטו אַנדערע שפּראַכן אין דער הײם, חוץ ענגליש?

–יאָ , זאָג איך, שטאָלץ װי אַ דעמב, איך רעד ייִדיש.

–נײן, זאָגט ער, דו רעדטסט נישט אין דער הײם ייִדיש.

–איך רעד יאָ אין דער הײם ייִדיש, בין איך געבליבן בײַ מײַנס,

–מיט אַ יאָר צוריק איז געװען בײַ מיר צו גאַסט אַ מײדל מיט װעמען איך האָב גערעדט נאָר ייִדיש. ייִדיש איז געװען אונדזער אײנציקע שותּפֿותדיקע שפּראַך.

–נו, זאָגט ער, דו װילסט נישט הערן מײַן מײנונג.

–אַדרבא, זאָג איך, װאָלט איך זײער געװאָלט הערן דײַן מײנונג.

–דו דאַרפֿסט פּרוּװן מיך פֿאַרשטײן, זאָגט ע. איך װױן אין ברוקלין, און די מענטשן װאָס רעדן דאָרטן ייִדיש זענען שלעכטע מענטשן, טאַקע װאָס שלעכט הײסט.

–איך מוז אָפּפֿרעגן די טענה אַז דאָס איז אַ פֿאַנאַטישער און פֿאָראורטלטער פּסק־דין, זאָג איך. װאָס האָסטו צו די הײמישע ייִדן?

–װאָס האָב איך צו זײ? װאָס האָב איך נישט צו זײ? זײ זענען רײנע גנבֿים. אַ שטיקל האַמבורגער װעלן זײ נישט פֿאַרזוכן, חלילה, אָבער זײ װעלן אײַך באַגאַזלענען ביזן לעצטן גראָשן.

עס איז שױן געװען זײער שפּעט, און איך האָב שטאַרק געװאָלט אַז דער אונגליקלעכער בחור זאָל שױן אַװעק, אָבער איך האָב אים נישט געקאָנט לאָזן גײן. איך מוז אים ראַטעװען די נשמה, עפֿענען אים די אױגן, סײַ װעגן ייִדיש, סײַ װעגן ייִדן. װאָס קאָן איך אים װײַזן, ער זאָל פֿאַרשטײן װאָס אײסט ייִדיש? װאָס װאָלט סטוטשקאָװ געטאָן? איך האָב אים געגעבן אַ קאַטאַלאָג פֿון מײַן אוניװערסיטעט.

–איך פֿיר אַ קולינאַרישע רײַזע קײן ברוקלין יעדער זמן. איך האָף דו זאָלסט מיטקומען, זען פֿרומע ייִדן מיט פֿרישע אױגן.

מיט אַ צוזאָג זיך צו פֿאַרשרײַבן אין מײַן קורס, איז ער אַװעק אין דער נאַכט אַרײַן.

Herbed Parsnip Soup with or without Matzo Balls

Parsnips are at their sweetest and most intense in the early spring, and I have always felt they are particularly well-suited for peysekh. This was the soup I made for the last days of Passover this year, and it proved an amenable home for matzo balls. Other vegetables I love at this time of year are celeriac and parsley root (not the same vegetable as parsnip), both of which you may add if you have them on hand. As usual, I prepared a very large pot of soup. The recipe should be fine if you want to make only half. Find other restorative herbal brews at Laurie's amazing Mediterranean Cooking in Alaska (you really want to see this wonderful blog!).

Herbed Parsnip Soup

Olive oil (be liberal)

2 or 3 largish onions, sliced

5 cloves garlic, sliced

2 medium carrots, diced

5-7 ribs celery, diced

2 pounds parsnips (about 7 parsnips), sliced or diced

1 parsley root (optional), peeled and sliced

1 celeriac (optional), peeled and diced

¼ bunch parsley (about ¼ cup minced leaves)

¼ bunch dill (about ¼ cup minced leaves

1 fresh chile (optional)

salt, pepper and paprika

matzo balls or hemp seed balls (optional)

red pepper puree (optional)

cream or milk (optional)

Prepare the vegetables. Since everything is going to be pureed, you need not make the slices as uniformly perfect as usual. Heat olive oil in a wide, heavy soup kettle. Add sliced onions and cook for ten minutes over low to moderate heat until soft and translucent. Add the remaining vegetables and continue to cook another ten minutes or so. Add about three quarts of water and a tablespoon of salt. Raise heat until the soup boils, and then lower the heat and simmer, adding more water if needed, for close to an hour, or until all vegetables are quite relaxed. Puree the soup in batches, adding the parsley and dill. Taste for seasonings. If you wish, you may add some cream or red pepper puree, or both, and, of course, matzo balls or gluten-free hemp seed balls.

Food and Drink, Recipes, Cooking, Food, Vegetarian, vegetables, vegan, Weekend Herb Blogging, antioxidant-rich foods,

דער צענזוס 1

מיט אַ יאָר־אַכט צוריק האָט דאָס טירגלעקל בײַ מיר אַ קלונג געטאָן. סקאָצל קומט. דער צענזוס צײלער האָט מיך סוף־כּל־סוף דערטאַפּט. די מוראדיקע שעה איז געקומען. . .

אפֿשר דאַרף איך דאָ געבן אַ פּאָר װערטער מעשׂה־הקדמה׃

אַלע צען יאָר מאַכט מען אין די פֿאַראײניקטע שטאַטן אַ צענזוס. אַלע מוזן אַרײַנשיקן פֿאָרמעס מיט זײער סטאַטיסטיק. ס'רובֿ מענטשן באַקומען קורצע פֿאָרמעס װאָס פֿרעגן נאָר דעם נאָמען, אַדרעס, אאַ"װ. די װעלט פֿרעגט אַ שאלה׃ אױב זײ שיקן שױן די פֿאָרמעס, צי װײסן זײ װער מען איזון װוּ מען װױנט, צי נישט? אַ קלײנער פּראָצנט מענטשן אָבער, באַקומען די לאַנגע פֿאָרמעס–גאַנצע ביכעכעלעך אין װעלכע מע מוז שרײַבן אַ חומש מיט רש"י מיט אַלע קלײנע פּיטשעװקקעס.

אין דעם יאָר, 2000, בין איך געװען, בעװנותינו הרבים, אײנע פֿונעם עם־סגולה װאָס האָבן באַקומען די לאַנגע פֿאָרמעס. איך בין אױך געװען, מישטײנס געזאָגט, אײנע פֿונעם עם־קשה־עורף װאָס האָבן נישט אַרײַנגעשיקט זײערע פֿאָרמעס צו דער צײַט.

אָט קומט צו מיר דער צענזוס־צײלער. איך האָב אים אַרײַנגעבעטן און אים געגעבן אַ קאַלטן טרונק. אױב מען װיל נישט, מוז מען נישט אַרײַנלאָזן די צײלערס. לױטן געזעץ, קאָן מען מאַכן דעם גאַנצן אינטערװיו אין קאָרידאָר. איך האָב געקאָנט זען, אָבער, אַז דער נעבעכדיקער בחור האַלט שױן אין אַװעקשטאַרבן פֿון דער היץ.

די ערשטע פּאָר פֿראַגעס זענען געװען די גרינגסטע׃ װאָס איז מײַן נאָמען, װי אַלט בין איך, אאַ"װ. ביסלעכװײַז, אָבער, איז מען געקומען װוּ דער הונט ליגט באַגראָבן.

ער האָט, למשל, אױסגעקליבן פֿאַר מיר מײַן ראַסע.

–דו ביסט װײַס, האָט ער געזאָגט.

–נײן, האָב איך געזאָגט, דאָס איז נישט ריכטיק פֿון אַ היסטאָרישן קוקװינקל. איך האָב געזען די װיזעס פֿון װען מײַנע קרובֿים האָבן אימיגרירט, און דאָרטן שטײט אַז זײער ראַסע איז די „העברײיִשע“. אין אַלע תּקופֿות האָט מען געהאַלטן ייִדן פֿאַר אַ באַזונדערע ראַסע.

–אָבער קוק אױף זיך, זאָגט ער, עס איז קלאָר װי דער טאָג אַז דײַנע עלטער־עלטערן האָבן זיך פױסגעמישט מיט װײַסע מענטשן.

–נישט אין דעם גײט עס! האָב איך אױסגעפּלאַצט.

איך האָב אָבער קאַפּיטולירט און געזאָגט ער מעג שרײַבן װאָס ער װיל.

Lost, or Stolen , or Strayed

I had had this giant fuzzy pipe-cleaner flower on my handlebars for years and yesterday it was stolen on East Broadway. I really felt unsafe riding home, as if I had no helmet, or even clothing. And she was so looking forward to coming on the tour. I was heartsick.
Chocolate helps. Also bubblewrap.

Intriguing Street Names of New York Part II

Old New Utrecht

Boro Park, Brooklyn